| Pastor Hermae. Mandata 2.2 [27.2] |
добро жѥ ѥстъ никогожѥ нѥ ог҃лати· ни сластънѣ слѹшати оклѥветаваѫшта· |
29. О оклеветании |
| Pastor Hermae. Mandata 2.2 [27.2] |
аште ли· то и слꙑшѧи повиннъ ѥстъ грѣхѹ клѥвѥтаѫштааго аште вѣрѫ ѥмѥтъ клевѥтанию |
29. О оклеветании |
| Pastor Hermae. Mandata 2.2 [27.2] |
вѣровавъи бо· имѣти начьнѥтъ на брата своѥго сь ѹбо· повиньнь ѥстъ грѣхѹ клѥветаѫштааго |
29. О оклеветании |
| Pastor Hermae. Mandata 2.3 [27.3] |
Коль лѹкавьна естъ клевѥта· неѹстроимоѥ бѣсованиѥ· николижѥ не ѹмирѧ сѧ· нъ въсегда въ которахъ· и вь сварѣхь живꙑ |
29. О оклеветании |
| Pastor Hermae. Mandata 2.2 [27.2] |
Καλὸν
Καλὸν
Πρῶτον
οὖν ἐστὶν ἐπὶ μηδενὸς καταλαλεῖν, μηδὲ ἡδίως
μηδὲ ἡδίως
μηδὲν μηδενός
ἀκούειν
ἀκούειν
ἄκουε
καταλαλοῦντος |
29. О оклеветании |
| Pastor Hermae. Mandata 2.2 [27.2] |
Εἰ δὲ μὴ, καὶ
καὶ
καὶ σὺ
ὁ ἀκούων
ὁ ἀκούων
ἀκούων
ἔνοχος ἔσται
ἔσται
ἔσῃ
τῆς ἁμαρτίας τοῦ καταλαλοῦντος, ἐὰν
ἐὰν
ἐὰν γὰρ
πιστεύσῃ
πιστεύσῃ
πιστεύσῃς
τῇ καταλαλιᾷ
τῇ καταλαλιᾷ
τῇ καταλαλιᾷ ᾗ ἂν ἀκούσῃς
|
29. О оклеветании |
| Pastor Hermae. Mandata 2.2 [27.2] |
Ὁ γὰρ πιστεύσας
Ὁ γὰρ πιστεύσας
πιστεύσας γὰρ καὶ σὺ αὐτὸς ἔξεις
ἕξει κατὰ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ
ἀδελφοῦ αὐτοῦ
ἀδελφοῦ σου
· οὗτος οὖν ἔνοχός ἐστιν τῆς ἁμαρτίας τοῦ καταλαλοῦντος |
29. О оклеветании |
| Pastor Hermae. Mandata 2.3 [27.3] |
Ὦ πόσον πονηρά έστιν
Ὦ πόσον πονηρά έστιν
om.
ἡ καταλαλιά, ἀκατάστατον δαιμόνιον
ἀκατάστατον δαιμόνιον
καὶ ἀκατάστατον δαιμόνιον
, μηδέποτε εἰρηνεύσιν, ἀλλὰ πάντοτε ἐν διχοστασίαις κατοικοῦν; |
29. О оклеветании |
| Euagrius Ponticus. De octo spiritibus malitiae 11 |
Скръбъ ѹбо естъ ѹнꙑнье дш҃и· ѹста же львова· поглъштаѭшта· ѹдобъ скръбѧштааго· |
25. O печали |
| Euagrius Ponticus. De octo spiritibus malitiae 11 |
скръбъ естъ чрьвъ ср҃ца· и поꙗдаеть рождъшѫѭ м҃ре· |
25. O печали |
| Euagrius Ponticus. De octo spiritibus malitiae 11 |
не вѣстъ медвена вькѹшениꙗ скръбъливъи чръньць· ꙗко раждьженъ зѣло· |
25. O печали |
| Euagrius Ponticus. De octo spiritibus malitiae 11 |
скръбьливъ чръньцъ· не двигнетъ ѹма на видѣние· ни мл꙯твꙑ ч҃тꙑ вьсълетъ коли б҃ѹ· |
25. O печали |
| Pastor Hermae. Mandata 10.2 [41.5] |
Възьми ѹбо отъ себе печаль съѫ· и не оскръбꙗи д҃ха с҃тааго живѫштааго въ тебѣ· еда когда помолитъ сѧ б҃ѹ и остѫпитъ отъ тебе· |
25. O печали |
| Pastor Hermae. Mandata 10.2 [41.6] |
д҃хъ бо бж҃ьи данꙑи вь тѣло се· печали не тръпитъ ни тѫжениꙗ· |
25. O печали |
| Pastor Hermae. Mandata 10.3 [42.1] |
облѣци сѧ ѹбо въ тихостъ имѫштѹѫ въгда благодѣтъ отъ б҃а· и наслаждаи сѧ вь неи· |
25. O печали |
| Pastor Hermae. Mandata 10.3 [42.1] |
тихъи бо мѫжь благаа дѣлаетъ· и небрѣжетъ печали· |
25. O печали |
| Pastor Hermae. Mandata 10.3 [42.2] |
а печаливъи мѫжь· вьсегда лѹкавънѹетъ· |
25. O печали |
| Pastor Hermae. Mandata 10.3 [42.2] |
пръвое же лѹкавънѹетъ· ꙗко печалитъ д҃ха с҃тааго данааго чл҃кѹ тиха· |
25. O печали |
| Pastor Hermae. Mandata 10.3 [42.2] |
въторое же ѹже безаконие творитъ· не исповѣѧ сѧ г҃ѹ· |
25. O печали |
| Pastor Hermae. Mandata 10.3 [42.2] |
печаливааго бо мѫжа моленье· не иматъ силꙑ вьзити на олтарь бж҃ьи· |
25. O печали |
| Pastor Hermae. Mandata 10.3 [42.3] |
сѣдить бо печаль въ ср҃ци его· |
25. O печали |
| Pastor Hermae. Mandata 10.3 [42.3] |
съмѣшена же сѫшти печалъ· съ мл҃твоѫ· не дастъ мл҃твѣ вьзити чс҃тѣ
къ б҃ѹ· . . . . . . . . . тоꙗже сладости не иматъ· тако и печалъ съмѣшена
съ дх҃омъ с҃тъимъ· тогожде молениꙗ не иматъ· |
25. O печали |
| Pastor Hermae. Mandata 10.3 [42.4] |
Добро ѹбо естъ отъврѣшти отъ себе печалъ· и облѣшти сѧ въ вьсѫ тихостъ· |
25. O печали |
| Euagrius Ponticus. De octo spiritibus malitiae 11 |
Λύπη οὖν ἐστιν κατήφεια μὲν ψυχῆς, στόμα δὲ λέοντος καταπίνον εὐχερῶς τὴν λυπούμενον. |
25. O печали |
| Euagrius Ponticus. De octo spiritibus malitiae 11 |
Λύπη ἐστὶν σκώληξ καρδίας, κατεσθίων τὴν τεκοῦσαν μητέρα. |
25. O печали |
| Euagrius Ponticus. De octo spiritibus malitiae 11 |
Οὐκ οἶδεν μέλιτος γεῦσιν ὁ λυπούμενος μοναχὸς, ὡς ὁ πυρέσσων σφοδρῶς. |
25. O печали |
| Euagrius Ponticus. De octo spiritibus malitiae 11 |
Λυπούμενος μοναχός, οὐ κινεῖ τὸν νοῦν πρὸς θεωρίαν, οὐδὲ προσευχὴν καθαρὰν ἀναπέμπει ποτὲ τῷ Θεῷ. |
25. O печали |
| Pastor Hermae. Mandata 10.2 [41.5] |
Ἆρον οὖν ἀπὸ σοῦ ταύτην
σοῦ ταύτην
σεαυτοῦ
τὴν λύπην, καὶ μὴ λύπει
λύπει
θλῖβε
τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον, τὸ κατοικοῦν ἐν σοί·
τὸ κατοικοῦν ἐν σοί
τὸ ἐν σοί κατοικοῦν
μήποτε ἐντεύξηται τῷ Θεῷ
τῷ Θεῷ
κατὰ σοῦ τῷ θεῷ
κατὰ σοῦ τοῦ θεοῦ
κατὰ σοῦ
Dominum
, καὶ ἀποστῇ ἀπὸ σοῦ. |
25. O печали |
| Pastor Hermae. Mandata 10.2 [41.6] |
Τὸ γὰρ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ, τὸ δοθὲν εἰς τὴν σάρκα ταύτην, λύπην οὐχ ὑποφέρει, οὐδὲ στενοχωρίαν. |
25. O печали |
| Pastor Hermae. Mandata 10.3 [42.1] |
Ἔνδυσαι οὖν τὴν ἱλαρότητα, τὴν πάντοτε ἔχουσαν χάριν παρὰ τῷ Θεῷ, καὶ ἐντρύφα ἐν αὐτῇ. |
25. O печали |
| Pastor Hermae. Mandata 10.3 [42.1] |
Ὁ γὰρ ἱλαρὸς
Ὁ γὰρ ἱλαρὸς
Πᾶς γὰρ ἱλαρὸς
ἀνὴρ ἀγαθὰ ἐργάζεται, καὶ καταφρονεῖ
καὶ καταφρονεῖ
καὶ ἀγαθὰ φρονεῖ καῖ καταφρονεῖ
τῆς λύπης |
25. O печали |
| Pastor Hermae. Mandata 10.3 [42.2] |
Ὁ δὲ λυπηρὸς ἀνὴρ, πάντοτε πονηρεύεται. |
25. O печали |
| Pastor Hermae. Mandata 10.3 [42.2] |
Πρῶτον μὲν πονηρεύεται, ὅτι λυπεῖ
ὅτι λυπεῖ
πρῶτον μὲν πονηρεύεται ὅτι λυπεῖ
τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον, τὸ δοθὲν τῷ ἀνθρώπῳ ἱλαρόν. |
25. O печали |
| Pastor Hermae. Mandata 10.3 [42.2] |
Δεύτερον δὲ λοιπὸν
λοιπὸν
λυπῶν το πνεῦμα τὸ ἅγιον
om.
ἀνομίαν ἐργάζεται, μὴ ἐξομολογούμενον
μὴ ἐξομολογούμενον
μὴ ἐντυγχάνων μὴδε ἐξομολογούμενος
μὴ ἐπιτυγχάνων μὴδε ἐξομολογούμενος
τῷ Κυρίῳ
Κυρίῳ
θεῷ
. |
25. O печали |
| Pastor Hermae. Mandata 10.3 [42.2] |
Τοῦ γὰρ λυπηροῦ
Τοῦ γὰρ λυπηροῦ
Πάντοτε γὰρ λυπηροῦ
ἀνδρὸς ἡ ἔντευξις οὐκ ἔχει δύναμιν ἀναβῆναι ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον τοῦ Θεοῦ. |
25. O печали |
| Pastor Hermae. Mandata 10.3 [42.3] |
om.
Διατί, φημί, οὐκ ἀναβαίνει ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον ἡ ἔντευξις τοῦ λυπουμένου; Ὅτι, φησίν
Ἐγκάθηται γὰρ ἡ λύπη
Ἐγκάθηται γὰρ ἡ λύπη
ἡ λύπη ἐγκάθηται
εἰς
εἰς
ἐπὶ
τὴν καρδίαν αὐτοῦ. |
25. O печали |
| Pastor Hermae. Mandata 10.3 [42.3] |
Μεμιγμένη οὖν λύπη μετὰ τῆς ἐντεύξεως οὐκ ἀφίησιν τὴν ἔντευξιν ἀναβῆναι καθὰραν πρὸς
πρὸς
ἐπὶ
τὸ θυσιαστήριον. Ὥσπερ γὰρ ὄξος καὶ οἶνος μεμιγμένος
μεμιγμένος
μεμιγμένα
ἐπὶ τὸ αὐτὸ τὴν αὐτὴν ἡδονὴν οὐκ ἔχουσιν, οὕτως καὶ ἡ λύπη μεμιγμένη μετὰ τοῦ Πνεύματος τοῦ ἁγίου
Πνεύματος τοῦ ἁγίου
ἁγίου Πνεύματος
, τὴν αὐτὴν ἔντευξιν οὐκ ἔχει. |
25. O печали |
| Pastor Hermae. Mandata 10.3 [42.4] |
Καλὸν οὖν ἐστιν ἀποβαλεῖν
Καλὸν οὖν ἐστιν ἀποβαλεῖν
Καθάρισον οὖν σεαυτὸν ἀπὸ τῆς λύπης τῆς πονηρᾶς, καὶ ζήσῃ τῷ θεῷ· καὶ πάντες ζήσονται τῷ θεῷ, ὅσοι ἂν ἀποβάλωσιν
ἀφ' ἑαυτῶν τὴν λύπην, καὶ ἐνδύσασθαι πᾶσαν ἱλαρότητα. |
25. O печали |
| Pastor Hermae. Mandata 12.1 [44.1] |
възьми отъ себе самого всѧкѫ похоть зълѹ· |
73. О томь еже не въсхотѣти |
| Pastor Hermae. Mandata 12.1 [44.1] |
облѣци же сѧ въ желанье благо и чьстьно· облачаѧ бо сѧ въ похоть сьѭ· възненавидиши зълѹю похоть· и обѹздаеши ꙗкоже хощи |
73. О томь еже не въсхотѣти |
| Pastor Hermae. Mandata 12.1 [44.2] |
сверѣпа бо есть похоть зълаа· и бѣдьнѣ ѹкротѣеть· |
73. О томь еже не въсхотѣти |
| Pastor Hermae. Mandata 12.1 [44.2] |
страшьнѣиши бо есть· и зѣло своимь сверѣпьемь погѹбить чл҃кꙑ |
73. О томь еже не въсхотѣти |
| Pastor Hermae. Mandata 12.1 [44.2] |
сверѣпа есть похоть зълаа |
73. О томь еже не въсхотѣти |
| Pastor Hermae. Mandata 12.1 [44.1] |
Ἇρον ἀπὸ σοῦ
σοῦ
+ σεαυτοῦ
πᾶσαν ἐπιθυμίαν πονηράν· ἔνδυσαι δὲ
δὲ
+ τὴν
ἐπιθυμίαν ἀγαθὴν καὶ σεμνήν. |
73. О томь еже не въсхотѣти |
| Pastor Hermae. Mandata 12.1 [44.1] |
Ἐνδιδυσκόμενος
Ἐνδιδυσκόμενος
ἐνδεδυμένος
γὰρ τὴν ἐπιθυμίαν ταύτην, μισήσεις τὴν πονηρὰν ἐπιθυμίαν, καὶ χαλιναγωγήσεις αὐτήν, καθὼς βούλει |
73. О томь еже не въсхотѣти |
| Pastor Hermae. Mandata 12.1 [44.2] |
Ἀγρία γάρ ἐστιν ἡ ἐπιθυμία ἡ πονηρὰ, καὶ δυσκόλως ἡμεροῦσαι
ἡμεροῦσαι
-ται
|
73. О томь еже не въсхотѣти |
| Pastor Hermae. Mandata 12.1 [44.2] |
Φοβερωτέρα
Φοβερωτέρα
Φοβερὰ
γάρ ἐστιν
ἐστιν
ἐστι
, καὶ λίαν τῇ ἑαυτῆς
ἑαυτῆς
om.
ἀγριότητι δαπανᾷ τοὺς ἀνθρώπους |
73. О томь еже не въсхотѣти |
| Pastor Hermae. Mandata 12.1 [44.2] |
Ἀγρία ἐστὶν ἡ ἐπιθυμία ἡ πονηρὰ |
73. О томь еже не въсхотѣти |
| Euagrius Ponticus. De octo spiritibus malitiae 1 |
мъногобрашъниѥ: грьтань оубо веселить: кръмить же чрьвь неоумоученъ и неоусꙑпѫщъ |
004. О обѣдании |
| Euagrius Ponticus. De octo spiritibus malitiae 1 |
Ἡ τῶν βρωμάτων πολυτέλεια λαιμὸν μὲν τέρπει, τρέφει δὲ σκώληκα ἀκολασίας ἀκοίμητον |
004. О обѣдании |
| Pastor Hermae. Mandata 6.2 [36.1] |
дъва бо есте ан҃гла съ чл҃комь· ѥдинъ правьдьнꙑи и единъ зълобьнꙑи |
60. O томь еже вънимати себѣ |
| Pastor Hermae. Mandata 6.2 [36.3] |
и праведьнꙑи ѹбо анг҃лъ· срамѧживъ и кротъкъ· и млъчаливъ ѥсть |
60. O томь еже вънимати себѣ |
| Pastor Hermae. Mandata 6.2 [36.3] |
ѥгда ѹбо сь на ср҃це чл҃кѹ възидеть· абие гл҃еть съ нимь о правьдѣ· и чистотѣ· и чьсти· и самодовъльи· о всѧкомь дѣлѣ праведьнѣ о всѧкои дѣтели славьнѣ |
60. O томь еже вънимати себѣ |
| Pastor Hermae. Mandata 6.2 [36.3] |
егда ѹбо си всѧ на ср҃це чл҃кѹ възидѹть· то ꙗвѣ ѥсть· ꙗко ан҃гелъ праведьнъи съ нимъ ѥсть |
60. O томь еже вънимати себѣ |
| Pastor Hermae. Mandata 6.2 [36.4] |
анг҃лъ бо лѹкавьнаго дѣла· прѣже вьсего· напраснивъ ѥсть· и гнѣвьливъ· и безѫменъ· и дѣла ѥго зъла· развраштаѭшта рабꙑ бж҃ьꙗ |
60. O томь еже вънимати себѣ |
| Pastor Hermae. Mandata 6.2 [36.4] |
ѥгда ѹбо сь на ср҃це чл҃кѹ възїдеть· подобаѥть познати и отъ дѣлъ ѥго |
60. O томь еже вънимати себѣ |
| Pastor Hermae. Mandata 6.2 [36.5] |
ѥгда бо острогнѣвьимь + напрасньствомь къ комꙋ пристѹпить· или горестьѭ· ꙗвѣ таковъи въ чл҃цѣ ѥсть· потомь похоть дѣаньи многъ· и многоцѣнье брашънъ многъ· и пиꙗньство· и пировъ· и различьнъ пишть· и похоть женъ· и лихоиманьи· и прѣзоривьство· и гръдꙑни· и ѥлико симъ ѥсть приїскрьно· и подобно· |
60. O томь еже вънимати себѣ |
| Pastor Hermae. Mandata 6.2 [36.1] |
Δύο γάρ
γάρ
om.
εἰσιν ἄγγελοι μετὰ τοῦ ἀνθρώπου, εἷς τῆς δικαιοσύνης, εἷς
εἷς
καὶ
τῆς πονηρίας |
60. O томь еже вънимати себѣ |
| Pastor Hermae. Mandata 6.2 [36.3] |
Καὶ
Καὶ
Ἄκουε, φησί, καὶ σύνιε
ὁ μὲν τῆς διακαιοσύνης ἄγγελος αἰσχυντηρὸς
αἰσχυντηρὸς
τρυφερός ἐστι καὶ αἰσχηντηρὸς
καὶ πραῦς καὶ ἡσύχιός ἐστιν
ἐστιν
om.
|
60. O томь еже вънимати себѣ |
| Pastor Hermae. Mandata 6.2 [36.3] |
Ὅταν οὖν οὗτος ἐπὶ τὴν καρδίαν τοῦ ἀνθρώπου
ἀνθρώπου
+ σοῦ
ἀναβῇ, εὐθέως λαλεῖ μετ ̓ αὐτοῦ περὶ δικαιοσύνης, περὶ ἁγνείας, περὶ σεμνότητος
σεμνότητος
σεμνότητος καὶ
, περὶ αὐταρκείας
αὐταρκείας
αὐταρκείας καὶ
, περὶ παντὸς ἔργου δικαίου, περὶ πάσης ἀρετῆς εὐδόξου. |
60. O томь еже вънимати себѣ |
| Pastor Hermae. Mandata 6.2 [36.3] |
Ὅταν οὖν ταῦτα πάντα ἐπὶ τὴν καρδίαν τοῦ ἀνθρώπου ἀναβῇ
εὐθέως (11) – ἀναβῇ
om.
Ὅταν – ἀναβῇ
Ταῦτα
πάντα ὅταν εἰς τὴν καρδίαν σου ἀναβῇ
, ἀρίδηλόν ἐστιν
ἀρίδηλόν ἐστιν
γίνωσκε
ὅτι ὁ ἄγγελος τῆς δικαιοσύνης μετ' αὐτοῦ
μετ' αὐτοῦ
μετὰ σοῦ
ἐστιν
ἐστιν
ἐστί
|
60. O томь еже вънимати себѣ |
| Pastor Hermae. Mandata 6.2 [36.4] |
Τοῦ δὲ ἀγγέλου τῆς πονηρίας τὰ ἔργα
Τοῦ – ἔργα
Ὅρα νῦν καὶ τοῦ ἀγγέλου τῆς πονηρίας τὰ ἔργα
· πρῶτον πάντων ὀξύχολές ἐστι, καὶ πικρὸς, καὶ ἄφρων
πικρὸς, καὶ ἄφρων
om.
, καὶ τὰ ἔργα αὐτοῦ πονηρὰ, καταστρέφοντα τοὺς δούλους τοῦ Θεοῦ |
60. O томь еже вънимати себѣ |
| Pastor Hermae. Mandata 6.2 [36.4] |
Ὅταν οὖν οὗτος ἐπὶ καρδίαν ἀνθρώπου
ἀνθρώπου
+ σοῦ
ἀναβῇ, δεῖ γνώναι
γνώναι
γνῶθι
αὐτὸν ἀπὸ τῶν ἔργων αὐτοῦ |
60. O томь еже вънимати себѣ |
| Pastor Hermae. Mandata 6.2 [36.5] |
ὅταν γὰρ
ὅταν γὰρ
Πῶς, φημί, κύριε, νοήσω αὐτόν, οὐκ ἐπίσταμαι. Ἄκουε, φησίν ὅταν
ὀξυχολία
ὀξυχολία
+ σοί
τις τινι
τινι
om.
προσέλθῃ
προσέλθῃ
προσπέση
, ἢ πικρία, φανερῶς ὁ τοιοῦτος ἐν τῷ ἀνθρώπῳ ἐστίν
φανερῶς – ἐστίν
γίνωσκε, ὅτι αὐτός ἐστιν ἐν σοί
· εἶτα ἐπιθυμία πράξεων πολλῶν, καὶ πολυτέλεια ἐδεσμάτων πολλῶν
ἐδεσμάτων πολλῶν
+ καὶ μεθυσμάτων καὶ κραιπαλῶν πολλῶν
, καὶ ποικίλων τρυφῶν
τρυφῶν
τροφῶν
+ καὶ οὐ δεόντων
, καὶ ἐπιθυμία γυναικῶν καὶ πλεονεξιῶν
τρυφῶν
-εία
-ίαι
-ίας
, καὶ ὑπερηφανεία καὶ ἀλαζονεία, καὶ ὅσα τούτοις ἐστὶ παραπλήσια
ἐστὶ παραπλήσια
21
καὶ ὅμοια |
60. O томь еже вънимати себѣ |