037. О томь ѥже не тищати сѧ съ сильномь
л҃з ⁘ О ТО(м)ѤЖЕ НЕ ТИЩАТИ СѦ СЪ СЇЛН(о)М⁘
1. Ст҃ꙑимь ѱаниѥмь кажеми ѥсмъ· ꙗко не подобьно нъ ѥстъ съ могѫштьмъ тиштати сѧ·
2. не довъльни бо ѥсмъ тъчънити сѧ съ бѥстьчьнъимъ·
3. ꙗкоже бо бестъчьнꙑꙗ рꙑбꙑ лаѫштѥꙗ брашьнѹ себѣ хѹждьшѧꙗ творѧть рꙑбꙑ· тако и сильнии ѹдобизнѫ имѫть обидѣти немоштьнꙑꙗ·
4. имѫть жѥ и лютостъ и безмилованиѥ· и разграбꙗѫть ѹбогꙑѧ ловитвѫ ꙗ непьщѫѫть·
5. не вѣдѧть бо житиѫ бѥзвѣстиѧ·
6. аште бо бѫ вѣдѣли· то не бꙑша недостатъка ѹбогꙑихъ прикладали на своꙗ избꙑваньꙗ·
7. подвизаѫштѫ сѧ ꙗко отъврѣшти заповѣдъ ап҃лѫ гл҃ѫшта· Вашъ избꙑтъкъ вь лишѥние ништиихъ·
8. Добрѣ ѹбо бж҃ьствъноѥ ѱаниѥ велить намъ· хранити сѧ отъ таковꙑихь рече бо· не прилагаи сѧ ѹбогъ сꙑ богатѣѥмь· (Prov 23:04)
9. богатꙑи бо обидѹ сътвори· и самъ припрѣти· ништьи обидѣнъ бꙑвъ· и самъ примоли сѧ·
10. коѥ бо рѥче причастьѥ гръньцю съ котъломь· тъ приразить сѧ· и съкрѫшить сѧ·
11. рече же и притъчьникъ· нѥ простираи сѧ ништъ сꙑ съ богатомь· (Prov 23:04) и не ꙗждъ хлѣба своего съ нимь· (Prov 23:07) изблюеть бо и· и оскврънить словеса твоѧ добраꙗ· (Prov 23:08)
12. И проⷦ҇· амосъ речѥ о нихъ· бьꙗи въ главꙑ ѹбогꙑихъ· и пѫть съмѣренꙑихъ ѹклонишѧ (Am 02:07)· вино отъ клеветꙑ пьѧахѫ (Am 02:08):
13. Добръи жѥ ѹчитель ап҃ль коринѳиомъ пишѧ гл҃аашѥ· почьто не паче обидими есте· почьто не паче обидими бꙑваѥте: (1C 06:07) нъ вꙑ обїдитѥ и лишаѥтѥ и сѥ братиѫ (1C 06:08)·
14. И приводить· въсьмь срамъ вамъ естъ· ꙗко тѧжѧ имате съ собоѫ (1C 06:07)· или не вѣсте ꙗко обидьливии: црс҃тва бж҃ьꙗ не наслѣдѧть (1C 06:07)·
15. И г҃ъ же о кънижъницѣхъ и фарисеихъ рече· съвѧзаѫть брѣмена тѧжъка· и неѹдобь носима· и въскладаѫть на рама чл҃чѣ· а пръстомь своимь не хотѧть двигнѫти ихъ (Mt 23:04)·
16. Нъ ижѥ ѹбо братие прилѣжьно молимъ сѧ вьсѣхъ обидьливъихъ избавити нꙑ вл҃цѣ б҃ѹ нашѥмѹ ѥмѫже слава вь вѣкꙑ вѣкомъ АМИН
ΛΟΓΟΣ ΛΖ'. Περὶ τοῦ μὴ ἐρίζειν· μετὰ δυνάστου. HOMILIA XXXVII. Adversus optimates et præfectos non esse contendendum.
1. Ὑπὸ τῆς θείας Γραφῆς παιδευόμεθα ὅτι ἀσύμφωνον ἡμῖν ἐστιν μετὰ δυνάστου ἐρίζειν.
2. Οὐ γὰρ ἐσμεν κριθῆναι μετὰ ἀσυγκρίτου.
3. Ὥσπερ γὰρ οἱ τέλειοι ἰχθύες ἐφεδρεύοντες, κατάβρωμα αὐτῶν τοὺς ἥττονας ποιοῦσιν ἰχθύας, οὕτως καὶ οἱ δυνατοὶ εὐμαρῶς ἔχουσιν τοῦ ἀδικῆσαι τοὺς ἀδυνάτους.
4. Κέκτηνται δὲ καὶ τὸ ἀπηνὲς καὶ ἀνάλγητον· καὶ διαρπάζοντες τὰ τῶν πενήτων, θηρεύματα αὐτὰ ἡγοῦνται.
5. Οὐ γὰρ ἴσασιν τοῦ βίου τὸ ἄδηλον.
6. Εἰ γὰρ καὶ ᾔδεισαν, οὐκ ἂν τὰ ὑστερήματα τῶν ἐνδεῶν προστεθήκασιν εἰς τὸ αὐτῶν περίσσευμα.
7. Ἀγωνιζόμενοι ὥσπερ ἀκυρῶσαι τὴν ἐντολὴν τοῦ ̓Αποστόλου φάσκοντος, Τὰ ὁ ὑμῶν περίσσευμα εἰς τὸ ὑστέρημα τῶν πτωχῶν. »
8. Καλῶς γοῦν ἡ θεία Γραφὴ παραινεῖ ἡμῖν φυλάττεσθαι ἀπὸ τῶν τοιούτων· φησὶν γάρ '· Μὴ παρεκτείνου πένης ὢν πλουσίου. (Prov 23:4)
9. Πλούσιος γὰρ ἡδίκησεν, καὶ αὐτὸς προσενεβριμήσατο· πτωχὸς ἠδίκηται, καὶ αὐτὸς προσαπειληθήσεται.
10. Τί γὰρ κοινωνήσει, φησὶν, χύτρα πρὸς λέβητα; Αὐτὴ προσκρούσει, καὶ αὐτὴ συντριβήσεται. »
11. Φησὶ δὲ καὶ ὁ Παροιμιαστής· Μὴ παρεκτείνου πένης ὢν πλουσίῳ (Prov 23:04), καὶ μὴ φάγῃς τὸν ψωμόν σου μετ' αὐτοῦ· (Prov 23:07) ἐξεμέσει γὰρ αὐτὸν, καὶ λυμανεῖ τοὺς λόγους σου τοὺς καλούς. (Prov 23:08)
12. Καὶ ὁ προφήτης ̓Αμὼς περὶ αὐτῶν φησιν· Ἐκονδύλιζον εἰς κεφαλὰς πτωχῶν, καὶ ὁδὸν ταπεινῶν ἐξέκλιναν (Am 02:07), οἶνον ἐκ συκοφαντιῶν ἔπινον (Am 02:08)·
13. ὁ δὲ καλὸς εἰσηγητὴς 'Απόστολος Κορινθίοις γράφων ἔλεγεν· Διὰ τί οὐ μᾶλλον ἀποστερεῖσθε; Διὰ τί μᾶλλον οὐχὶ ἀδικεῖσθε; (1C 06:07) ἀλλ' ὑμεῖς ἀδικεῖτε, καὶ ἀποστερεῖτε, καὶ τοῦτο, ἀδελφούς (1C 06:08)·
14. καὶ ἐπάγει· ̔́Ολως ἥττημα ὑμῖν ἐστιν, ὅτι κρῖμα ἔχετε καθ’ ἑαυτῶν (1C 06:07). Ἢ οὐκ οἴδατε ὅτι ἄδικοι βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσιν; (1C 06:07)
15. Ὁ δὲ Κύριος περὶ τῶν Γραμάματέων καὶ Φαρισαίων φησίν· Δεσμεύουσιν φορτία βαρέα καὶ δυσβάστακτα, καὶ ἐπὶ τοὺς ὤμους τῶν ἀνθρώπων ἐπιτιθέασιν, τῷ δὲ δακτύλῳ αὐτῶν οὐ θέλουσιν κινῆσαι αὐτά (Mt 23:04).
16. Αὐτῷ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. ̓Αμήν.